Ο Άγιος Βασίλης και το ελαφάκι ο Ροζ-μυτούλης

Σε ένα δάσος όπου ζούσαν αποκλειστικά τα ελάφια που μεγάλωναν με ότι καλύτερο υπήρχε, ώστε να εκπαιδευτούν κατάλληλα μέχρι να έρθει ημέρα που αυτά θα οδηγήσουν το έλκηθρο του Αγίου Βασίλη την Πρωτοχρονιά για να μοιράσει τα δώρα στα μικρά παιδιά.

Ανάμεσα σε αυτά τα ελάφια  υπήρχε και μια οικογένεια που είχε ένα μικρό αλλά αρκετά ατίθασο και περίεργο ελαφάκι που το φώναζαν Ροζ-μυτουλη και αυτό γιατί είχε μια υπέροχη ροζ μυτούλα.

Αυτά τα ελάφια είχαν την ικανότητα και δυνατότητα να πετούν.  Αυτό το χάρισμα τους  το είχε δώσει ο Άγιος Βασίλης ώστε να τον βοηθούν όσο καλύτερα γίνεται την ημέρα που θα μοίραζε τα δώρα.

Ο Ροζ – μυτούλης άρχισε να παρακολουθεί τι έκαναν τα άλλα ελάφια στην προετοιμασία για την ημέρα της μεγάλης γιορτής, προσπαθώντας έτσι να βρει τι κάνουν και μπορούν να πετούν χωρίς δυσκολίες,.

Μάταια αλλά η ευκαιρία όμως του ήρθε ξαφνικά όταν του είπε ο πατέρας του ετοιμάσου  Ροζ – θα έρθεις μαζί μου στο δάσος να αρχίσεις να βλέπεις για να  μαθαίνεις πράγματα που αύριο θα τα χρειαστείς.

Έτσι ξεκίνησαν και πήγαν στο χιονισμένο δάσος.

Όταν είχαν μπει για τα καλά στο δάσος και περπατούσαν ανέμελα, τότε ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί. Οι πυροβολισμοί αυτοί άρχισαν να πυκνώνουν και να πλησιάζουν.  Ο πατέρας του τότε λέει στον μικρό Ροζ- κρύψου εδώ και θα επιστρέψω να σε πάρω να μην φύγεις από εδώ , εγώ θα πάω να τους παραπλανήσω ώστε να μην έρθουν προς τα εδώ και σε πιάσουν.
Εντάξει μπαμπά είπε ο Ροζ-

Πραγματικά σε λίγη ώρα οι πυροβολισμοί απομακρύνθηκαν και όσο περνούσε η ώρα απομακρύνονταν περισσότερο.

Όμως άρχισε να πέφτει η νύχτα, και ο Ροζ μπήκε κάτω από ένα θάμνο και περίμενε, περίμενε με αγωνία μέχρι να επιστρέψει ο πατέρας του.

Μάταια όμως ξημέρωσε αλλά ο πατέρας του πουθενά, αν και είχε αρχίσει να τον φωνάζει μέσα στο δάσος,  οπότε άρχισε να σκέφτεται ότι τον πατέρα του τον είχαν κτυπήσει οι κυνηγοί,και είχε μείνει μόνος στην ζωή.

Έτσι άρχισε να περιπλανάται στο δάσος, και η μια ημέρα κυλούσε μετά την άλλη.

Κάποια ημέρα τον είδε ένα παιδάκι που  μάζευε ξύλα με τον πατέρα του στο δάσος, ο οποίος ήταν  ξυλοκόπος και ζούσαν μαζί σε ένα ξύλινο σπιτάκι  μέσα στο δάσος. Μολις είδε τον Ροζ τον πλησίασε και  είδε οτι ήταν εξαντλημένος, και τον πήρε μαζί του στο σπίτι του.

Εκεί ο πατέρας του ο ξυλοκόπος  αναγνώρισε αμέσως ότι ο  Ροζ ήταν από την φυλή εκείνη που παίρνει ο Άγιος Βασίλης τα ελάφια για το έλκηθρο του.

Οπότε λέει του γιού του, Γιέ μου, Κάστορα θα το κρατήσουμε εδώ να μην πάθει κακό, και μέχρι του χρόνου που θα περάσει πάλι το κοπάδι του Άγιου Βασίλη να το βρουν και να το πάρουν πίσω στην ομάδα τους.Έτσι ο μικρός Ροζ – περνούσε τον καιρό του με τον μικρό γιό του ξυλοκόπου στο δάσος.

Ο καιρός περνούσε και έτσι αφού πέρασε η άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο έφθασε πάλι ο χειμώνας.  Ο καιρός πλησίαζε στο να ξαναρχίσουν να περνούν για την εκπαίδευσή τους τα ελάφια του Άγιου Βασίλη. 

Ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά, ένα βράδυ με πολύ χιόνι ακούστηκε κάποιος θόρυβος, πολύ δυνατός. Τότε ο ξυλοκόπος πήρε το φανάρι του το σκύλο του και τον γιό του και άρχισε να ψάχνει μέσα στο χιόνι και το σκοτάδι να βρει τι ήταν αυτό που είχε ακουστεί,τι ήταν  αυτός ο δυνατό θόρυβος.

Ξαφνικά βλέπουν τον Άγιο Βασίλη με το έλκηθρό του μαζι  με  ενα ελάφι που είχε πληγωθεί, και δεν μπορούσε να σύρει το έλκηθρο.

Αμέσως ο ξυλοκόπος φέρνει  και τους δυο στο σπίτι του, εκεί τους έβαλαν κοντά στην φωτιά του τζακιού και αφού τους περιποιήθηκαν και τους τάισαν, εξήγησαν στον Άγιο Βασίλη  για τον Ροζ. Εκείνος τότε χάρηκε που βρήκε ένα χαμένο ελαφάκι του.

 Και τότε έφθασε η μεγάλη στιγμή για τον Ροζ. Με σιγουριά και με δυνατη φωνή ο Άγιος Βασίλης λέει στον Ροζ !!!! Απόψε θα σου δώσω την δυνατότητα να πετάξεις.

Αυτό έκανε τον Ροζ να πετάξει από την χαρά του.
Έτσι σε λίγες ώρες και αφού ξεκουράστηκε ο Άγιος  Βασίλης έβαλαν το πληγωμένο ελάφι στο έλκηθρο και το μικρό Ροζ να οδηγήσει το έλκηθρο ώστε να γυρίσει ο Άγιος Βασίλης στο σπίτι του, εκεί  όπου ζούσαν και τα άλλα ελάφια που θα οδηγούσαν το έλκηθρο την νύχτα της μεγάλης γιορτής για να μοιράσουν τα δώρα στα μικρά παιδιά.

Ανεβαίνοντας στο έλκηθρο ο Άγιος Βασίλης είπε στον Ροζ : μικρέ μου να ξέρεις ότι από απόψε μπορείς να πετάς, αλλά μέχρι την ημέρα που θα πετάξεις με τα άλλα μαζί ελάφια, την μεγάλη εκείνη νύχτα, έχεις πολλά ακόμη να μάθεις.  Μην νομίζεις ότι εξασφάλισες την θέση σου, έχεις ακόμη να μάθεις πράγματα.Και έτσι από την επομένη ημέρα πλέον έχοντας επιστρέψει στο σπίτι που εκπαιδεύονταν τα ελάφια και έχοντας ξανασυναντήσει και τον πατέρα του, άρχιζε η εκπαίδευσή του ώστε να είναι έτοιμος για την νύχτα της μεγάλης γιορτής. 

Απο το παιδικό διήγημα του Ομήρου Ερμείδη "Ο Άγιος Βασίλης και το ελαφάκι ο Ροζ-μυτούλης"